حقوق پایه، بخشی حمایتی دارد که به آن پایه سنوات گفته می‌شود. این بخش مانند حق مسکن و هزینه‌های مربوط به حق اولاد و خواربار است و جزو تسهیلاتی به حساب می‌آید که برای جبران مشکلات مالی پایین بودن حقوق به کارکنان تعلق می‌گیرد. اما نحوه پرداخت و میزان سنوات چگونه است؟

حق سنوات یا مزایای پایان خدمت چیست؟

سنوات که با عنوان‌هایی همچون مزایای اتمام کار و مزایای پایان خدمت هم شناخته می‌شود با تمام شدن قرارداد کارگران و کارمندان به آنها تعلق می‌گیرد و کارفرما در پایان قرار داد باید آن را پرداخت کند. برخی از شرکت‌ها و سازمان‌ها در پایان هر سال اقدام به پرداخت سنوات می‌کنند و برخی دیگر در هنگام بازنشستگی یا قطع همکاری این مبلغ را می‌پردازند. این مبلغ جنبه حمایتی دارد و در ابتدای سال ۱۳۷۰ در مجلس شورای اسلامی مطرح شده و به تصویب رسید.

بر طبق این طرح به کارگران و کارمندانی که به صورت رسمی یا غیررسمی مشغول به کار باشند سنوات پرداخت می‌شود. این مبلغ بیشتر جنبه انگیزشی برای کارکنان دارد و با پرداخت به موقع آن، هم می‌توان کیفیت کاری آنها را بالا برد و هم بین کارمندان باسابقه و تازه کار تمایزی ایجاد کرد.

اما توضیحی نیز لازم است و آن تفاوت بین پایه سنوات و حق سنوات است. پایه سنوات، مبلغی است که به صورت ماهیانه یا در آخر سال به کارمندان اعطا می‌شود، در حالی که حق سنوات کمک هزینه‌ای است که میزان آن برابر با پایه حقوق است و در پایان سال به کارگران و کارمندان رسمی و غیر رسمی تعلق می‌گیرد. حق سنوات، کمک هزینه‌ای است که میزان آن برابر پایه حقوق است و در پایان سال پرداخت می‌شود. کارمندان و کارگرانی که دارای سابقه کاری یک ساله باشند یا به مدت یک سال پایه سنوات دریافت کنند، مشمول دریافت حق سنوات هستند.

میزان سنوات چقدر است؟

شورای عالی کار در پایان هر سال، پایه سنوات و همچنین حداقل حقوق کارگران را اعلام می‌کند. براساس تصمیم این شورا، پایه سنوات به صورت روزانه اعلام می‌شود و برای تعیین مبلغ دقیق باید آن را در ۳۰ به معنای ۳۰ روز ماه ضرب کرد.

پایه سنوات چگونه محاسبه می‌شود؟

در صورت یکساله بودن سابقه کار تعداد روزهای کاری ماه را باید ضربدر پایه حقوق کرد.

تعداد روزهای کاری ماه × ۲۳,۳۳۳ + حقوق پایه ماهانه اعلام‌شده در سال جاری = حقوق پایه ماهانه در سال دوم

سنوات کارگران غیررسمی به چه صورت است؟

طبق بخشنامه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سال ۱۳۹۲ مقرر شد که با اعطای سنوات به کارگران غیررسمی یا دارای قرارداد موقت تفاوتی بین آنها و کارمندان رسمی نباشد. بر طبق این بخشنامه پرداخت سنوات بر مبنای سابقه کار است و ارتباطی با مدت زمان قرارداد ندارد. میزان سنوات یک سال برابر با آخرین حقوق دریافتی فرد است و چنانچه شخص کمتر از یک سال کار کرده باشد میزان سنوات پرداختی به اندازه میزان کارکرد او خواهد بود.

سنوات کارکنان ساعتی و پاره وقت نیز براساس میانگین دریافتی آنها در آخرین ۹۰ روز کار محاسبه می‌شود.  همچنین آن دسته از کارکنان که در شرکت‌های پیمانکاری یا خدماتی مشغول به کار هستند نیز مشمول دریافت پایه سنوات می‌شوند. عوض شدن هر ساله پیمانکاران نیز ارتباطی با دریافت پایه سنوات ندارد. پیمانکار جدید موظف است پایه سنوات سال قبل را نیز که در شرکت حضور نداشته است را پرداخت کند.

در صورت عدم پرداخت پایه سنوات چه باید کرد؟

چنانچه کارفرما از پرداخت پایه سنوات خودداری کند، کارمند یا کارگر می‌تواند از او به اداره کار شکایت کند، اما باید به این نکته اشاره کرد که براساس بخشنامه شورای عالی کار  پایه سنوات به دانشجویان و دانش‌آموزانی که مشاغل تابستانی دارند، تعلق نمی‌گیرد.